Rotte-ei-stadjes

Nog voordat je het stadje binnen rijdt ruik je het al:

ROTTE EI

En nee, dit is geen plek waar ze enorm veel kippen houden en de eieren gewoon stukgooien waardoor het zo stinkt. Het is Roturua een thermaal dorpje. Alles en iedereen houdt zich er mee bezig. Zelfs op de camping krijg je de tip om je eigen stoomoven (in goed Maori: hangi) te bouwen op het strand: graaf 2 meter diep en 1 meter breed en je hebt een stoomoven! Zo makkelijk gaat dat hier, eten koken in Roturoa. De Maori stoppen hun eten in een stoomoven, en ongeacht hoe lang je het er in laat zitten: het verbrandt nooit! Dat hebben wij natuurlijk ook gedaan, alleen dan de snelle versie met mais en een appel met honing (omdat we de rest van de vulling (rozijnen, kaneel, nootjes e.d.) niet hadden).

Overal komt er stoom uit de grond hier: bij wegwerkzaamheden zie je door het afgeschraapte asfalt de stoom omhoog komen, in iemand zijn achtertuin spuit de stoom eruit en ook de de putdeksels stomen. En die lucht.......(niet te genieten)

Dus hier bezochten we het Maori dorpje "Te Whakarewarewatanga O Te Ope Taua A Wahiao". Kortgezegd ook wel: Whaka (de volledige naam betekent zoiets als "The uprising of the warriors (war party) of Wahiao". We kregen een rondleiding door het hele dorp, met de verhalen van vroeger, bezichtiging van de bronnen, modderpoel en geysers. Natuurlijk werden we ook op traditionele Maori wijze welkom geheten: Eerst groeten, dan werd er voor ons gezongen, en vervolgens twee keer de neuzen tegen elkaar om te eindigen met : kia ora! (welkom, hallo of tot ziens). De rondleiding werd gegeven door een Maori vrouw van wie haar familie uit het dorpje zelf komt. Zoals ze zeggen: alleen wij mogen rondleidingen geven, een ander mag en kan niet over onze familie praten. Familie heeft hier ook een bredere betekenis dan wij gewend zijn: niet alleen vader moeder en bloedverwanten maar ook goede vrienden, buren of vrienden van vrienden horen bij de familie. In Whaka hebben we ook genoten van traditionele Maori dans, dus ook van de Haka! Wat een fantastisch optreden, gelukkig kunnen we het af en toe nog eens bekijken want we hebben er een filmpje van gemaakt. Tony probeert sindsdien de Haka op de camping en in de van te dansen. Heel grappig :-) en heel fout!

's Middags zijn we, om even een frisse neus te halen, gaan wandelen in het Red Wood Forest. Ernorm hoge bomen (heel anders dan de Kauri): allemaal recht met rode bast.

De volgende dag hadden we nog niet genoeg van de rotte ei lucht en gingen we naar Wai o Tapu. Hier moesten we om 10.15uur zijn om de 20m hoge geyser te zien spuiten. Aangezien wij 's ochtends niet de snelsten zijn waren we maar net op tijd om dit wonder te zien.... Een commerciele arena was het: iedereen in een amphitheater achtige setting op de bankjes met foto en filmcameras in de aanslag en een mannetje met microfoon die wat over de historie vertelde. En toen was het 10.15uur: het zakje met zeep werd in de geyser gegooid, de geyser ging borrelen en borrelen en kwam iets hoger en nog iets hoger. Hij haalde misschien de 5 meter en zakte toen als een plumpudding weer in elkaar. Tot zo ver dit fenomeen.... Wat een afknapper! Gelukkig hebben we dit ook gefilmd en kunnen we het af en toe nog eens herhalen.

Maar waar we eigenlijk voor kwamen was het Wai-o-Tapu thermal wonderland. Klinkt o-zo-commercieel-en-fout maar was echt geweldig. Dit was voor ons de high light waar je naar toe moet. Een wandeling van 2 uur door een gekleurd vulkanisch landschap: wit, blauw, rood, groen, geel, oranje, zwart en paars! We hebben hier een gigantische berg met foto's gemaakt en genoten van de diversiteit aan thermale wonderen. Het landschap bevat thermale baden van ruim 100 graden, bubbelende modderpoelen en warme watervallen. En natuurlijk het schilderspalet: een meer met bubbels (heet dan ook eigenlijk de champagne poel) wat fel oranje is met fel groen en blauw en waar de (stink)stoom vanaf komt. Het hoogtepunt van deze wandeling. Prachtig.